Heb eindelijk David Cavanagh's boek The Creation Records Story - My Magpie Eyes Are Hungry For The Prize uit. Erg interessant boek, alhoewel het de tweede helft (zeg maar vanaf Loaded) wel een beetje langdradig wordt met allerhande geëmmer over distributiedeals en gekonkel tussen pr- en marketing managers enzo en over bands als
Arnold,
Heavy Stereo en
Three Colours Red zijn nou eenmaal minder leuke annekkedotes te vertellen dan over de
Jesus & Mary Chain,
Felt en
My Bloody Valentine. De eerste paar hoofdstukken zijn eigenlijk vooral een soort van beknopte geschiedenis van de Britse
indiescene van na punkexplosie. In die begindagen komen we aardig wat namen tegen die later (al dan niet wereld-) beroemd zouden worden. Een van de aardigste ontdekkingen vond ik wel dat
Alan McGee ooit auditie heeft gedaan voor de nieuwe band van een aantal van de ex-leden van de Schotse punkband
Johnny & The Selfabusers. Achteraf bekeken is het misschien maar beter dat
McGee niet de gitarist in de
Simple Minds is geworden. Het is overigens toeval dat het boek zo vlak na het opheffen van het label is verschenen, want was al een jaar of drie in productie. Maar het komt natuurlijk wel goed uit dat het complete verhaal nu verteld kan worden van, dat eerste singeltje van
Jerry Tackray (later een bekend muziekjournalist geworden onder de naam
Everett True, alhoewel hij in de nieuwste Uncut plots weer onder z'n echte naam publiceert) als
The Legend! tot het laatste album, XTRMNTR van
Primal Scream.
Britney Spears is de duivel: en de Backstreet Boys en N'Sync kunnen ook niet door de beugel volgens dit doorgeslagen clubje extremistische christenen. Op het Truth About Hell gedeelte van hun site bovendien een realaudio fragment van actual sounds from Hell.
Steve Lamacq Hit Van Het Moment: Having And Wanting van Tommy & The Chauffeur (luister naar een fragment op de site van hun label). Dat nog niemand eerder op het idee is gekomen: melancholieke pop met piano (á la Embrace en Jeff Buckley) maar dan met hier en daar wat gescratch er tussen door. Een beetje vreemd maar erg lekker. Dé hype van het recente BBC Radio 1 Live In Cardiff gebeuren want zowel te horen bij John Peel als bij Steve Lamacq als vermeld in de NME (die overigens vonden dat ze de scratcher juist uit de band moesten schoppen. Hmmmm...).
now playing: John Peel op Radio 1 met live in de studio
Richie Hawtin en
John Acquaviva