Gisteren m'n eerste live-bandje van het jaar gezien. Bij toeval weliswaar. Uit verveling was ik eigenlijk van plan naar de
Cavern te gaan voor
Serafin, de nieuwe band van de zanger/gitarist van
Stoney Sleep. Het mp3'tje dat ik van ze
had downgeload maakte me niet echt enthousiast: een soort van
Placebo maar dan zonder een greintje van hun
uitstraling en dus besloot ik op het laatste moment toch maar gewoon met een van m'n huisgenoten naar de pub om de hoek te gaan. Maar in de
Bowling Green bleek ook een bandje te spelen alhoewel ik het ten zeerste betwijfel dat
Hard Rain - de naam van de band in kwestie volgens de poster aan de muur - muzikaal gezien een verbetering genoemd kan worden: drie ouwe-lullen van wie de hoeveelheid haar dat ze nog op hun hoofd hadden omgekeerd evenredig gerelateerd was aan de kwaliteit van hun waterige gitaarpop en de keuze van hun covers. Slappe pogingen tot reggae- en bluesnummertjes maakten de nachtmerrie compleet, maar verder was het bere-gezellig.
Ik begin het wat betreft m'n concertagenda van de komende tijd overigens steeds minder somber in te zien. Ik ben eigenlijk best wel nieuwsgierig naar I Am Kloot aanstaande maandag in het voorprogramma van de Webb Brothers en zoals het er nu naar uitziet komt begin Maart de nu-metal sensatie - maar dan Brits en dus wél leuk - Hundred Reasons naar hier. Maar het beste nieuws is dat het er op begint te lijken dat de treindiensten hier in de regio weer een beetje normaal begin te draaien en ik krijg de indruk dat bandjes bekijken in Bristol zeker tot de mogelijkheden behoort. Echt geruststellend is het feit dat ze op site van de treinmaatschappij nog niet verder dan een week vooruit durven te kijken niet bepaald, maar in principe gaat er ongeveer kwart over twaalf een trein terug van Bristol naar Exeter en anders ook nog een om tien voor drie. Je moet er dus wel wat moeite voor doen en ik zal dan ook niet voor élk bandje op en neer reizen maar voor Add N To (x) (13 februari in de Fleece & Firkin) en vooral voor Les Savy Fav (15 februari in de Comedy) wil ik die moeite best doen. Ik zal het komende week qua treinen eens voorzichtig uitproberen want donderdag staan Peel favourites Monkey Steals The Drum - deden al twee sessies voor eind vorig jaar hun debuutsingle verscheen - in een zaaltje in Taunton, een stip op de kaart (met station!) ongeveer bijna precies halverwege hier en Bristol. Hun absolute prijsnummer Injured Birds - afgelopen week door No Rock'n'Roll Fun nog omschreven als sounds like a pussy cat's idea of a sweet gift - is zojuist als single verschenen bij het alom bekende Shifty Disco label.
now playing: aMiniature - Murk Time Cruiser