Begin jaren negentig, ten tijde van het hele Madchester-gebeuren, kwam elk zichzelf respecterende single met een Paul Oakenfold-remix. In mijn herinnering klonken die in de regel als volgt: basis was een simpele 4-kwarts housebeat en een loomfunky basloopje waaroverheen de jangly sixties-gitaren van het origineel waren gedrapeerd en hier en daar een door het dunne stemgeluid van Shaun Ryder, Ian Brown of haar van Curve ofzo gezongen tekstregel. Precies als de opener van !!!'s optreden van afgelopen donderdag in de Melkweg eigenlijk. De voortdurend herhaalde titel van het nummer, Take Ecstacy With Me, past precies in het tijdsbeeld. Vraag me af of Stephin Merritt - het origineel is van de Magnetic Fields - het ooit zo bedoeld had. En alhoewel dit het meest poppy nummer van de avond is, is de toon meteen gezet. Eigenlijk is !!! gewoon 7 Amerikanen die met behulp van échte instrumenten funky, disco-y house proberen te spelen. Waarbij een eventueel te veel aan hippie-neigingen - zoals eindeloos gerammel op diverse percussie-instrumenten - gelukkig resoluut de kop wordt ingedrukt door een stevig doorstoempende drumcomputer. Tel daar de fantastische danspassen van de zanger bij op en het is eigenlijk verschrikkelijk jammer dat ze geen toegift doen.

Ian McKaye vs Eon McKai.

Poptones interviewt Trish Keenan van Broadcast.

MP3 Van De Dag: Canopies And Drapes van Emmy The Great. Om eerlijk te zijn alle nummers die je op haar site kunt downloaden zo'n beetje even mooi en leuk en ontroerend - op een akoestische Belle & Sebastian-achtige manier maar dan met direktere en betere teksten - maar deze is toch eigenlijk wel het mooist en leukst en ontroerendst. Vanwege die vele muzikale referentiepunten natuurlijk: wat dacht je van zinnen als I feel worse than when S Club 7 broke up? Of since you've been gone my only friends are Billy Bragg and The Jam? En dan is er nog een strofe over een Magnetic Fields-ep die ik niet met droge ogen kan overtypen, dus die moet je zelf maar ontdekken.