30.9.05 - (0)


Je wordt er trouwens wel knap chagerijnig van, zo'n week zonder muziek. Het is verdomd saai en thuis alleen is het zo in stilte allemaal wel erg leeg. Dus toog ik, vol goeie moed, afgelopen donderdagavond richting Rotterdam om een van mijn favoriete hobby's uit te oefenen: het observeren van vage Zweedse bandjes. Dat reservoir aan goeie moed had ik overigens wel nodig, want het eerste bandje, de Antennas, was doorbijten. Wijdloperige retrorock vol overtrokken drama maar zonder echt pakkende nummers. Het had wel iets weg van de Soundtrack Of Our Lives maar dan niet half zo goed en met de uitstraling van een willekeurig lokaal bandje. De zanger kweelde lekker op z'n Curtis Mayfields' maar het wilde maar niet echt als een broeierig en overrompelend geheel overkomen. Néé, dan Existensminimum. Een klein ventje met raar haar, normaliter drummer bij Moneybrother en gebaseerd op de manier waarop hij vóór op het podium staat gezegend met een ego zo groot als, wel, Zweden bijvoorbeeld. Het eerste nummer dat hij en z'n 7-koppige band - naast bas, drums en een paar gitaren, één trombone en twee dames op toetsen en een sampler - inzetten klinkt alsof Ian Brown zich aan het thema uit Shaft vergrijpt. Het tweede nummer is het fenomenale From Me To You (DJ Shadow meets Polyphonic Spree) en zo gaat het nog eventjes door met de majestueuze pop vol toeters en bellen. Eventjes inderdaad, want na het stormende Electrelane-achtige instrumentaaltje vol hypnotiserend repeterende Korg-motiefjes waarbij Existensminimum - vast niet z'n échte naam - in de lichtconstructie aan het plafond van de Rotown klimt en vervolgens dwars over de monitorboxen ter aarde stort blijkt nog geen vijfentwintig minuten na de aftrap de koek al weer op en zoekt de band de kleedkamer op. Het niet bepaald in indrukwekkende drommen voor het podium verzamelde publiek doet nog even z'n best tot meer, maar tevergeefs. Het was kort, maar het was ook anders en een klein spektakel en met een brede glimlach zit ik dan ook even later in de trein terug naar Amsterdam.


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics