Het weekendje Nottingham bestond inderdaad vooral uit werken, netwerken en werkgerelateerd socializen. (Volgens een recente publicatie in het toonaangevende wetenschappelijke journal the Sun zijn vrouwen met een PhD meer geneigd tot one night stands dan vrouwen die slechts 'gewoon' afgestudeerd zijn. Ik zou deze gegevens graag repliceren en eventueel uitbreiden naar, bijvoorbeeld, vrouwen op weg náár een PhD maar ondervind hierin tot nu toe vrij weinig succes. Kan natuurlijk ook soort van Experimenter Effect zijn). Naast de University Club gebeurde dit bijvoorbeeld in de oudste pub van Engeland en in de kantine van de lokale hockey-club waar we belandden in een zoektocht naar een niet overbevolkte plek om de voetbal te zien (Engeland v. Oostenrijk, Nederland was ondanks verwoede pogingen daartoe nérgens te zien later op de avond. De bovenstaande foto is trouwens het Nederlands elftal op Schiphol. Zal binnenkort toch maar eens de handleiding van m'n digitale camera naslaan op het hoofdstuk over stluitertijden en dergelijke. Die blur in het midden is volgens mij Van Basten). Mijn enige stukje live-muziek was een paar flarden van een punkbandje dat op zaterdagochtend ergens op de campus aan het oefenen was. En dat klonk bij lange na niet interessant genoeg om achter het geluid aan te gaan om een eventuele bandnaam te gaan vragen. Op zondagmiddag konden we nog net een uurtje door het centrum dwalen. Qua platenzaken is Selectadisc in Market Street zeker aan te raden maar heb vooral geld uit staan geven bij Fopp, niet de meest hippe zaak ter wereld, maar dé plek om voor redelijke bedragen gapende gaten in je platencollectie te dichten.

Wou vanavond misschien naar Wounded Kite (fijne lokale Pavement-eske gitaarpop met onder meer de bassist van de Sykosonics in de gelederen) in Bitterzoet maar de andere band op de bill wordt omschreven als 'geïnspireerde rock muziek uit Den Haag met onder andere (ex-)leden van Kane, Anouk en Candy Dulfer'. Daar moet ik begrijpelijkerwijs nog even over nadenken.