Ik wil de
Pipettes heel graag heel erg leuk vinden, want alles dat de standaard rock'n'roll-cliches van jongens met leren jekkies en macho gitaren om ver probeert te gooien verdient mijn onverwijlde steun vind ik, maar het wil maar niet echt lukken. De band - drie zingende dames in
polkadot jurkjes en een viertal musicerende, zo goed als onzichtbare heren op de achtergrond - lijkt het genre der jaren zestig
girlgroup-pop ernstig te onderschatten. Met bovengenoemde jurkjes, een paar houterige danspasjes en heel veel sha-la-la-ën heb je namelijk niet automatisch goeie popliedjes. Op plaat vond ik dat eignelijk altijd al en na ze afgelopen zaterdag live te hebben gezien, in het kader van de openluchtversie van London Calling náást de Paradiso, is daar helaas geen verandering in gekomen. Nummers als Your Kisses Are Wasted On Me en Dirty Mind zijn leuk en lief en fris en klinken niets als de Arctic Monkeys of de Libertines maar zijn eigenlijk ook veel te simpel en in wezen niet meer dan 'wel aardig' en met 'wel aardig' hoefde je destijds bij Phil Spector niet aan te komen zetten, hoor. En hoe kun je trouwens in hemelsnaam dit soort muziek maken en geen een van je nummers beginnen met de Be My Baby drum-riff??
Nee, dan zijn
Misty's Big Adventure, eerder die middag, een stuk leuker. Die zagen er niet alleen uit als Sesamstraat - ze hadden een man in een rode soepjurk met daarop een heleboel blauwe handen genaaid en blauwe schmink (hmm, misschien is een
foto iets duidelijker dan een omschrijving) voor de uitzinnige danspasje - maar klonken ook kinderlijk blij en direct en grappig. Mijn favoriet van alle uitbundige, enthousiaste popliedjes was die ene die ging over dat de zanger naar de platenzaak was geweest en een hoop postpunk platen uit de jaren tachtig had gekocht en dat ze die nu zouden gaan naspelen. Het refrein ging simpelweg 'lots of money, lots of, lots of money etc' op de wijs en de riff uit Do You Want To van Franz F. Het was inderdaad allemaal erg slim en lichtelijk cabaretesk maar, niet onbelangrijk, Misty's Big Adventure was niet vergeten dit alles aan te kleden in de vorm van verschrikkelijk aanstekelijke popliedjes.