In de popliedjes van Social Studies - zoals Time Bandit, een voorproefje van hun later dit jaar te verschijnen album, Wind Up Wooden Heart - gaat het muzikaal dieper, emotioneel gezien, dan je in liedjes van zo maar een gemiddeld orgel-en-drums-(en-wat-andere-instrumenten) indiebandje zou verwachten. Met simpele volume- en tempoverschillen en vooral een rijke melodische fantasie worden binnen de tijdspanne van enkele minuten minisymfonietjes in elkaar gezet waarin je psychologisch alle hoeken van de kamer te zien krijgt. Dat past natuurlijk niet in de traditionele couplet-refrein-couplet-vorm maar de San Fransiscoƫrs houden het zo aanstekelijk, en meeslepend, dat je dat eigenlijk niet opvalt. Check hun Daytrotter-sessie uit Januari voor meer voorbeelden. (mp3, bron)