Het gaat vooralsnog erg goed met m'n muzikale voornemen voor dit jaar. In heel 2011 heb ik nog niet één CD gekocht. Ik betaal nog steeds graag voor muziek en trek regelmatig m'n portemonnee op Bandcamp en eMusic en maak elke maand trouw m'n 5 euro over naar Spotify (lachend, want wat een belachelijk laag bedrag eigenlijk) maar die zilveren schijfjes in van die lelijke plastic doosjes heb ik met succes buiten de deur weten te houden. Heel veel cassettes heb ik om eerlijk te zijn ook niet gekocht. Heb net m'n nieuwste exemplaar besteld: de zojuist op Fierce Panda verschenen compilatie Tape Fear. Hij schijnt roze te zijn! Deze verzamelaar breekt een beetje met de tradities van het label, niet alleen door op cassette te verschijnen (Fierce Panda was/is vooral van de dubbel-7"-singles met nummers van diverse bands), maar met name door een beetje achter de feiten aan te lopen. De meeste nummers op Tape Fear - dat de titel een flauwe pun is, is gelukkig wel gebleven - zijn vorig jaar al verschenen op de diverse albums en ep's van de bands in kwestie. In plaats van het voor ons ontdekken en introduceren van nieuwe liedjes van nieuwe bands is het meer een overzicht van wat er zich de afgelopen tijd in (een bepaalde hoek van) de Amerikaanse indie-wereld heeft afgespeeld. Met bijdragen van bands als Tennis, Idiot Glee, Beach Fossils en de Dum Dum Girls is de rode draad soort van lo-fi en garage-ish met af en toe een meer zweverige of new wave-y terzijde. Mijn favoriete nummer is dat van Le Sera, een zijproject van de bassiste van de Vivian Girls. Never Come Around verscheen eerder als single op Hardly Art. Tape Fear staat ook gewoon op Spotify. (mp3, bron)