Leeslinks voor op zondag:

Redemption In Crapness
Baker's Dozen is een serie artikelen bij The Quietus waarin muzikanten gevraagd wordt naar hun 13 favoriete albums. Dat levert vaak lijstjes op met dezelfde voorspelbare klassiekers waar vervolgens weinig boeiends meer over te zeggen valt maar de keuze van Jason Williamson van Sleaford Mods is lekker dwars en eigenzinnig.

Finding Inspiration in Golden Age Hollywood
Als muzikanten platen beginnen te maken over het leven on the road - en hotelkamers in het bijzonder - is het meestal een teken dat de inspiratie zo langzamerhand een beetje op is. Dat belooft weinig goeds voor Room 29, het project (album en live-show) van Jarvis Cocker met Chilly Gonzales over de kamer met dat nummer van Hollywood hotel Chateau Marmont. En je zou denken dat Cocker met This Is Hardcore uit 1998 z'n obsessie met hotelkamers al uit z'n systeem had geschreven. Nou ja, hij blijft wel goed in interviews geven.

How The Iconic Artwork Of Original Pirate Material Made A Subtle Statement About London Life
Van alle terugblikken die ik dit afgelopen dagen las naar aanleiding van het feit dat het dit weekend 15 jaar geleden is dat Original Pirate Material van de Streets verscheen, vond ik deze het interessantst. Een interview met de maakster van de foto op de cover.

Atlanta's Faye Webster Talks Photography and New Music
Een van m'n favoriete liedjes van het moment is She Won't Go Away van Faye Webster, een gepolijst stukje gitaarpop met een licht Americana-sfeertje. Webster is ook fotografe en in die hoedanigheid vooral actief in de (Atlanta) hiphop-scene. Dit interview bij de Huffington Post is een beetje oppervlakkig en kort maar dat betekent wel dat er meer ruimte over was voor een ruime selectie van haar fotowerk.

Glasgow: What's in a Label?
Audiobonus. Voor BBC 6 Music sprak Belle & Sebastian's Stuart Murdoch met onder meer Emma Pollock van de Delgados en Stephen McRobbie van de Pastels over de Glasgowse (indie)muziekscene vroeger en nu.

Het plaatje van vandaag is de flyer van een feestje om te vieren dat Crack Magazine vanaf nu ook in Amsterdam te verkrijgen is. Ik heb geen idee wie die artiesten in de line-up zijn - techno-y types is m'n indruk - maar Crack Magazine ken ik wel. Is een van de gratis muziekkrantjes die hier in diverse platenzaken en clubs te verkrijgen is. Oorspronkelijk uit Bristol en er staat altijd wel wat lezenswaardigs in. Stukken beter dan de NME van vandaag de dag.