Het schijnt dat het nieuwe album van Mogwai, Rock Action, al een tijdje te downloaden is via Napster. Officieel verschijnt de plaat pas over twee maanden, op 23 april. Misschien is het niet eens zo gek idee om al die filesharing programma's gewoon te verbieden. De lol van het als muziekliefhebber op de nieuwe plaat van je favoriete band wachten gaat er zo namelijk wel heel snel vanaf. Vroeger - it was all green fields around here, you know - las je in de bladen dat dan en dan 'de nieuwe' zou verschijnen en daar ging je dan vol ongeduld op zitten wachten. Heel misschien was er een week van te voren al een nummer te horen in een of ander radioprogramma. Nu kan elke sukkel met een internetaansluiting elke cd minstens een half jaar van te voren van het net plukken. Daar is toch helemaal niets meer aan?? En deze mening is absoluut niet veroorzaakt door het feit dat ik hier op het universiteitsnetwerk dat hele Napster niet kan draaien en dus tot eind april zal moeten wachten voordat ik het album kan horen. Nee, écht niet.

Ten tijde van de entry van gisteren had ik de krant nog niet helemaal uit en d'r bleken nog een paar interessante artikelen in de bijlages te staan. Zoals Straight Talking, over de nogal ongemakkelijke verhouding tussen (een aantal) zwarte artiesten en activisten en homoseksualiteit en Synth City, een kort interview - met name over apparatuur en internet - met Wolfgang Flur van Kraftwerk. Vandaag kunnen we onder meer lezen hoe de Manics het in Cuba hadden en vertelt regisseur Mark Singer over het maken van de film Dark Days, een documentaire over New Yorkse daklozen die wonen in ondergrondse tunnels (met muziek van DJ Shadow, het titelstuk klinkt alsof de meneer met twang-gitaar uit Calexico Summertime speelt begeleidt door een batterij majestueuze strijkers en de drummers van Phil Spector die een hiphop-beat proberen te spelen, in walstempo).