Frank Black & The Catholics - Dog In The Sand (Cooking Vinyl)
Pixies - Complete 'B' Sides (4AD)
In een of ander interview ten tijde van z'n eerste soloplaat verklaarde Frank Black voortaan albums te willen maken zoals een regisseur films maakt: elke keer een ander genre. Soms een western, dan weer een drama of een science fiction. Een interessant uitgangspunt. Het is alleen jammer dat Black de laatste jaren lijkt te zijn vastgeroest in het muzikale equivalent van goedkope rechtstreeks-op-tv b-kwaliteit politiedrama's. Dit is z'n derde of vierde album live in de studio op 2 tracks opgenomen met de Catholics en het voegt nog minder aan z'n oeuvre toe dan al die vorige. De titel van het openingsnummer, Blast Off, klinkt veelbelovend. Jammer genoeg is het in werkelijkheid niet meer dan een beroerde rocker, die bovendien 7 minuten durft te duren. In z'n hoogtijdagen met de Pixies wist hij er in hetzelfde tijdsbestek minstens drie pareltjes uit te persen. Het wordt hierna helaas ook niet veel beter. Met moeite is er een handvol aardige momenten op het album te ontdekken. St. Francis Dam Disaster is een lekker voorthobbelend countrydeuntje. Robert Onion en If It Takes All Night zijn degelijke rocknummers. De rest is nogal flauw, nietszeggend en langdradig. Frank's solo-carriere begint een beetje een zielige vertoning te worden. Dit album wordt aangeprezen als de grote hereniging met Joey Santiago (voormalig Pixies gitarist) en de enige reden dat mensen nog naar z'n concerten gaan is omdat hij weer een paar oude nummers van de Pixies op z'n repertoire heeft staan. Het begon veelbelovend. Albums als Franck Black en Teenager Of The Year waren natuurlijk 'niet zo goed als...' maar klonken in ieder geval verfrissend en anders. De Frank Black van vandaag is helaas niet meer dan een burgerlijke rock-singer/songwriter. Ik wist dat het er een keer van moest komen, maar dit is het laatste Frank Black album dat ik ongehoord heb aangeschaft. Debaser was per slot van rekening ook al weer een jaar of twaalf geleden. Het is extra lullig dat Dog In The Sand bijna tegelijkertijd veschenen is met de Pixies b-kanten verzamelaar. Complete 'B' Sides is ook geen meesterwerk (duh, het zijn b-kantjes), maar een prima overzicht. Zelfs voor fans: in plaats van verspreid over een handvol verschillende cd-singeltjes heb je het hier allemaal handig en in chronologische volgorde op één schijfje staan. De Pixies deden overigens niets revolutionairs op hun b-kanten: wat alternatieve versies van bestaande nummers (bijv: Letter To Memphis nu instrumentaal, Wave Of Mutilation nu iets langzamer, Vamos nu live), een paar covers (bijv: 2x Neil Young maar Theme From Narc komt uit het gelijknamige computerspelletje en In Heaven uit de film Eraserhead), wat live-tracks en een flinke handvol tot nu toe voor de doorsnee luisteraar misschien verborgen pareltjes. Into The White, Manta Ray en Make Believe (gezongen door drummer David Lovering) zijn wat onspannener en meer uit de losse pols dan wat de Pixies normaal deden, maar juist door die pretentieloosheid zeker de moeite waard. Als bonus krijg je niet alleen de video's van Here Comes Your Man en Allison (op de middenstip van het Olympisch Stadion in Amsterdam! Met de band in leren motoroutfits!!) er zo maar bij maar bovendien vertelt Frank Black in de liner notes kort wat over elk nummer. Zo gaat Make Believe over Debbie Gibson en is Manta Ray gek genoeg een not-so-classic quickie.