3.5.01 - (0)
De Red Eye gaat dicht. Dat zal waarschijnlijk weinig mensen interesseren, want een pub in London waar avond aan avond onbekende unsigned bandjes spelen en bovendien zal de Red Eye later dit jaar terugkeren op een andere lokatie. Hun huidige accomodatie is verkocht en wordt een modern appartementencomplex. Ik ben er één keer geweest, zo'n 2 1/2 jaar geleden. Wat ik me er vooral nog van kan herinneren is dat het een bere-end lopen was vanaf het dichstbijzijnde metrostation, King's Cross, en dat het er absoluut niet uitzag als een hippe concertvenue; midden in een woonwijk en de uitstraling van een lokale pub. Ik wilde eigenlijk Idlewild zien - op dat moment hadden ze pas een paar singles uit - maar daar aangekomen bleken die te zijn afgelast. We zijn toch maar naar binnen gegaan en hebben het iets meer dan twee bandjes uitgehouden. Muzikaal stelde het allemaal niet zoveel voor. Alleen het eerste bandje had wel wat en klonk een beetje á la Radiohead ttv The Bends. Het enige dat me verder is bijgebleven is de pauzemuziek tussen de optredens door. Normaliter als je naar een bandje gaat kijken draait de dj plaatjes van bandjes die een beetje in het verlengde van de optredende bands liggen. Niet hier. Hier werd doodgewoon een Now That's What I Call Music volume X opgezet en het publiek werd aldus getrakteerd op een verfrissende sloot eurohouse en Take That. Verfrissend, want ik vind de pauzemuziekjes normaliter zo verschrikkelijk voorspelbaar. Als je naar London Calling gaat krijg je tussen de bedrijven door steevast wagonladingen Bripop voorgesteld en als je een punkbandje gaat bekijken neemt de diensdoende dj in de regel alleen maar z'n punkcd'tjes mee van huis. Ik ben vóór meer afwisseling. Toegegeven, de Backstreet Boys gaan misschien iets te ver, maar toen ik een paar jaar geleden Morrissey zag werd er in de pauze alleen maar ouwe soul en ska gedraaid, terwijl Suede in de Paradiso een paar jaar dáár weer voor er op stonden dat er voor het optreden een cd'tje van Prince zou worden opgezet. Dat soort dingen dienen vaker te gebeuren.

Interview met John Wayne Shot Me bij Gamesen.nl, inderdaad een games-site, dit onder meer naar aanleiding van het nummer My Nintendo + Me van hun nieuwe plaat Fortran Catapult, dat je bij het artikel tevens kunt downloaden als MP3.



pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics