31.8.05 - (0)



Het beluisteren van het nieuwe album van Phil Elvrum (No Flashlight van Mount Eerie) is erg goed voor m'n conditie. Om de haverklap loop ik naar m'n platenkast om er ouwe albums van Phil Elvrum (allemaal onder de naam van de Microphones) uit te trekken omdat ik denk dat ik een nummer herken. Keihard bewijs kan ik hiervoor nog niet vinden, maar het is iets waar ik vaker mee geworsteld heb met betrekking tot het oeuvre van deze eigenzinnige singer/songwriter. Eigenlijk kent Elvrum maar een paar verschillende melodietjes. Hij pakt ze elke keer alleen net iets anders in. Elk album net iets coherenter en opgeschoonder lijkt wel. Persoonlijk vind ik de vrije en terloopse aanpak van Don't Wake Up ui 1999 nog steeds het meest geslaagde. De combinatie tussen de achteloze melodieën en verwaaide muzikale non-structuur waarin ze vervolgens gegoten zijn is perfect. Deze nieuwste - check het Deense Play Rec label voor een paar mpdrietjes - klinkt behoorlijk poppy en er staan zelfs een paar voorzichtig schuifelende exotische ritmes. Mooi hoor, maar als Phil Elvrum wil dat ik ook z'n volgende werkstukje weer blind aanschaaf is het hem wel aan te raden dat hij eerst eens een paar nieuwe melodietjes leert.

Een andere favoriet van het moment is Future Perfect van Autolux. Een wonderbaarlijke en fantastische dreigende, fluisterende en gruizige indierockplaat. Namen als My Bloody Valentine en Sonic Youth vallen vaak in beschrijvingen. Moest net ineens ook aan Yo La Tengo denken - vanwege het een beetje luie en spaced out-e gevoel - en gek genoeg is ook Jane's Addiction die me steevast te binnenschiet. Niet dat het zo rockt maar ze zitten volgens mij qua experiment en vooral 'L.A.-heid' op ongeveer hetzelfde niveau. Check Buddyhead's Medication blog voor een paar niet helemaal legaal te downloaden tracks. Op Buddyhead verder ook nog dit geweldige interview met Queens Of The Stoneage; zo maar een quote: DFA1979 are bad ass. Those guys are tits.. Wat me eraan herinnert dat ik op de site van Panthers - volgende week trouwens te zien in de Winston - las dat de vader van de bassist in Death From Above 1979 ooit in Steppenwolf zat. Dit soort nutteloze feitjes moet je eigenlijk nooit op waarheid checken, dus dat heb ik verder ook niet gedaan.


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics