Is het op de valreep van de zomer toch nog een paar dagen achtereen t-shirt-weer geworden. Een uitgelezen gelegenheid voor de Ultieme Stereo Band-t-shirt Top Tien:

10: THROWING MUSES UNIVERSITY
Het universiteits-t-shirt is sowieso een van m'n favoriete t-shirt design-standards: naam van de universiteit in statige letters in een boog, daaronder een ouderwets logo. Lekker traditioneel. Staat altijd wel indrukwekkend. Dit t-shirt is daar, naar aanleiding van de albumtitel, overduidelijk op geënt. Uitgevoerd in klassiek grijs met witte letters met een blauwe schaduw en een rood lijntje - lekker over de top - maar helaas een t-shirt zonder enig model. Het ding is breder dan dat het lang is en is dus eigenlijk alleen met enig fatsoen te dragen door iemand een paar kopen kleiner én tientallen kilo's zwaarder dan ik. Bovendien met ik niet zo'n fan van de band (meer). Heb het desbetreffende album ook helemaal niet (meer).

9: AT THE DRIVE-IN
Donkerblauw met smaakvolle horizontale print op borsthoogte. Naam van de band en iets wat lijkt op Romeinse tekeningen. Bonuspunten voor cultstatus op grond van uiteengaan vlak voor de échte doorbraak. Minpunten voor de Mars Volta (en Sparta) en die b-kantjes-en-ander-spul-verzamelaar van eerder dit jaar deed eerlijk gezegd vermoeden dat ze helemaal niet zo goed waren als ik eigenlijk dacht.

8: DINOSAUR JR
Uit nostalgish oogpunt vooral. Zwarte longsleeve shirts zijn namelijk zó begin jaren negentig. Op de voorkant staat een nogal kinderlijk uitgevoerde tekening van een hunchback of the Notre Dame-achtig figuur die getroost (?) wordt door een blond meisje naast een kasteel. Met een afzichtige paarse rand overigens. Op de arm, zoals dat hoort, de bandnaam. Toendertijd ook vaak gedragen met andere, kort-armige t-shirts eroverheen. Heb het niet aangetrokken toen ze eerder deze zomer in de Paradiso stonden.

7: PRIMAL SCREAM GET YOUR ROCKS OFF
Nou zijn band-t-shirts toch al niet het meest hipste kledingstuk ter wereld maar zwarte exemplaren met imménse prints op de voorkant kunnen natuurlijk helemaal niet meer. Voor deze heb ik toch wel een zwak, hoor: vaag en onduidelijk, zwart-wit afgedrukte bandfoto met in knalrood Get Your Rocks Off d'rboven en, natuurlijk, Motherfuckers! (met uitroepteken!) eronder. Wordt vandaag de dag alleen nog in huiselijke kring gedragen.

6: LES SAVY FAV GO FORTH
Eigenlijk kunnen band-t-shirts met goed fatsoen alleen als ze er niet uitzien als band-t-shirts. Deze zit er met een beetje fantasie uit als zo'n hippe retro-t-shirt van een willekeurige sportschool. Afbeelding is een beetje raadselachtig: twee wolkenkrabbers die, als wurgstokjes, aan elkaar verbonden zijn met een ketting tussen de toppen. Coole, zij het onleesbare, belettering. Dat onleesbare komt trouwens ook door de kleuren. Ze hadden ze destijds in verschillende smaken en om onverklaarbare redenen heb ik gekozen voor de donkerlegergroene uitvoering met donkerblauwe print. Alleen als je er met je neus bovenopstaat zie je dat er iets óp staat, laat staan wat.

5: DARYLL-ANN HAPPY TRAUM FOREVER
De albumtitel in subtiele zwarte letters, daaronder een zwarte balk waarin helemaal links uitgelijnd de bandnaam. Olijfgroen. Net iets té favoriet want erg vaak gedragen en dat is te zien, ding begint al aardig te slobberen en dat is niet fijn.

4: CLEARLAKE
Het sportshirt is een ander klassiek standaarddesign. Deze heeft wel iets honkbaloutfit-achtigs. Sierlijke krulletters in een voorzichtige boog (cremekleurig, shirt zelf is soort van onbestemd donkerturquoiseïg) en verder niets. Ook weer een geval van Ziet Er Niet Uit Als Een Bandjes-t-shirt; iets wat niet in de laatste plaats wordt geholpen doordat toch niemand zich meer de, overigens érg charmante post-Britpop, band kan herinneren én de lekker algemene, nondescripte bandnaam.

3: TED LEO/PHARMACISTS HEARTS OF OAK
Zwart. Ronde print in wit. Heeft z'n hoge notering voor een groot gedeelte te danken aan Het Moment. Mijn meest recente acquisitie en nog van een van m'n allerfavorietste bandjes van vandaag ook. De afbeelding wil helaas nog wel eens de indruk wekken dat ik een carriere als apotheker aspireer. Wat niet het geval is.

2: DELGADOS UNIVERSAL AUDIO
Knalblauw. Afbeelding van een ouderwetse platenspeler. Bandnaam en albumtitel in sierlijke krulletters. Niet al te opzichtig maar ziet er toch erg uit als een band-t-shirt. Soms geeft dat niet. Het ultieme Delgados-shirt is trouwens die ene, donkerblauw, met de onsterfelijke kreet Pro Delgado op de voorkant.

1: BETA BAND BETA
Maar als het er op aankomt geef ik toch liever de voorkeur aan band-t-shirts die er absoluut niet uitzien als band-t-shirts. Zoals deze. Het enige wat er opstaat is, wel, wat is het eigenlijk? Een kam, zo'n afro-kam om precies te zijn maar het handvat loopt uit in een gebalde vuist. Op het lichaam van dit voorwerp staat simpelweg Beta (zonder Band, dus). De kleur van het shirt is legergroen. Iets lichter dan origineel overigens nadat het ding een nacht lang in een wastafel in het water heeft gelegen nadat ik er een pan spaghettisaus overheen had gegooid. Noem het een persoonlijke touch.