16.1.06 - (0)


Carmona - Prinses van Salou
Carmona - Nu
Ik begin steeds nerveuzer te worden over de eventuele doorbraak van de Amigos Electricos. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het nog steeds een geweldige band. Je kunt een aantal nieuwe tracks beluisteren op hun site en dan kan mijn maandag niet meer stuk. Bij 3voor12 zijn ze iets minder enthousiast over de jongens naar aanleiding van hun optreden dit weekend op Noorderslag. Nou weet ik dat smaken verschillen enzo, maar ik begin een patroon te zien. Een paar jaar geleden was ik erg gecharmeerd van Carmona: kekke, professionele jaren zestig pop mét Nederlandstalige teksten. Maar ik was zo'n beetje de enige. De plaat ging totaal onopgemerkt aan zowel het Nederlandse publiek als de pers voorbij en áls het al gerecenseerd werd ging dat niet zachtzinnig. In beide gevallen lijken de direct verstaanbare en begrijpelijke teksten een probleem. Ikzelf vind dat juist leuk want gedurfd. Het is zo veilig om een beetje vaag en onduidelijk te doen in het Engels. En Spinvis is tekstueel wat mij betreft zo briljant omdat hij als eerste het in het Nederlands zingen en tóch vaag en onduidelijk perfect onder de knie heeft. Alledaagse zinnen die, eventueel, iets diepzinnigs zouden kunnen betekenen maar de precieze diepere laag wordt helemaal overgelaten aan de luisteraar zelf. De teksten van Amigos Electricos en Carmona hebben ook een redelijk literair pretentie - hier en daar wat beeldspraak, onverwachte uitdrukkingen, aforisme-achtige zinnen - maar zijn ook een stuk rechtstreekser en specifieker en persoonlijker en ja, dat kan af en toe gepaard gaan met gekromde tenen bij de luisteraar. Ik zie ook wel parallelen met recente Zweedse artiesten als Jens Lekman en Hello Saferide die weliswaar in het Engels zingen maar geen moeite doen om hun accent en grammatica en zinsbouw aan te passen aan hoe het hoort en dus echt alleen als zichzelf klinken. Nou moet ik toegeven dat dhr. Carmona ook wel beetje een zijïge stem had en dat ik kan inzien dat dat op de zenuwen werkt, maar dat intro van Prinses van Salou is toch bijna Belle & Sebastian-esk? En wie wordt er nou níet blij van dat felle gitaartje in het coda van Nu?

Vanavond heb ik in mijn uitzending Mormo te gast. Je kunt hem aanstaande vrijdag live beleven in de Winston in Amsterdam samen met Flugroove en de Stukadelics.


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics