The Interpreters - Shout!
Op het tweede teepje dat ik - we hebben het nog steeds over afgelopen zondagavond - uit een van die twee tassen tover staat helemaal niets. Tenminste, op de buitenkant. Op het magnetische gedeelte binnenin staat natuurlijk wel van alles. Muziek, met name. Het duurt even voordat ik het herken: op de eerste kant die ik draai, side B overigens, staan twee van die verzamel-dubbel-singeltjes van het Fierce Panda label. Om precies te zijn deze en deze. Volgens mij ooit meteen na aankoop bij m'n ouders thuis op bandje vereeuwigd omdat ik op dat moment zelf zonder platenspeler verkeerde (want natuurlijk weerhoudt me dat er niet van om vinylsingeltjes te kopen). De 6 poppy punkdeuntjes van Bless His Little Cotton Rocks doen me nu, zo'n negen jaar later, weinig meer, behalve een tikkeltje nostalgisch voelen. Het is allemaal erg simpel en weinig verfijnd en kinderachtig. Nou wist ik dat toen ook wel - een van de nummers heeft per slot van rekening een refrein dat gaat als volgt: 'why don't we do it outdoors, we can't do it round yours, we can't do it round mine, so let's do it outside' - maar ik kan me herinneren die vaak, en hard, op m'n walkman te hebben gedraaid. Twee opmerkelijkheden toch nog: in de eerste plaats het nummer In My Shadow van het Noorse Libido maar alleen omdat de zanger/gitarist van de band later een beetje bekend is geworden als Magnet. En natuurlijk de Interpreters: toendertijd met voorsprong mijn favoriete nieuwe band die het helemaal zou gaan maken. Shout! is niet hun beste nummer - zal binnenkort hun album Back In The USSA eens onder het stof vandaan halen om deze stelling met bewijs te onderbouwen - maar doet wel vermoeden dat ze met hun, alhoewel Amerikaans, zéér Britse retromodpunkpop hun tijd ver vooruit waren (zie: Hives, Strokes, Libertines, Arctic Monkeys).

Velocette - Bitterscene
Op Cry Me A Liver gaat het er een stuk rustiger aan toe en bevat ook meer namen die me nu nog wel wat zeggen. De Unbelievable Truth klonk ook toen al alsof ze nooit het stadium van 'dit is de band van de broer van Thom Yorke van Radiohead' zouden overstijgen en bovendien erg zwaar op de hand maar het nummer van Theaudience (met Sophie Ellis-Bextor!) is lief net zoals, mijn eerste kennismaking met, The Clientele. Ze speelden het nummer afgelopen jaar tijdens hun optreden in de bovenzaal van de Paradiso volgens mij nog; het is die ene met de James Bond-riff in het coda. Met voorsprong mijn favoriet hier is echter de houtje-touwtje-Phil Spector van Velocette's Bitterscene. Die valsige, net alsof het gaatje niet helemaal in het midden van de plaat zit, wiebelingen aan het eind zijn zo'n beetje de meest ontroerende momenten uit de muziekgeschiedenis ever. Trouwens best handig dat beide singles - tegelijkertijd verschenen - precies op één kantje van een 90-minuten cassette passen. Op de andere kant staat een verzameling van de radio opgenomen tracks. Ik herken onder meer Switch van Senser, No Reply van Caesar, de Bluetones, Catatonia, bis-wannabees Dweeb met Chart Raiders, Space Invaders en Fallen van Peter Perrett's The One, net zo wanhopig en bijna net zo goed als Another Girl Another Planet van een jaar of twintig daarvoor. Fantastisch om allemaal weer eens te horen. 1996 was een goed jaar voor míjn soort muziek. Vooral Piss Up A Rope van Ween roept een golf van herkenning op. Dat stond blijkbaar precies op het punt op het bandje waar ik was aanbeland wanneer ik bijna thuis was als ik in Göteborg van de universiteit kwam, want ik zie in één klap meteen het grasveldje voor m'n toenmalige huis voor me en voel de neiging om m'n walkman nóg een paar streepjes harder te zetten. Herken ook veel niet: iets over apricots en invisble met een trompet staat helemaal aan het begin en verderop klinkt iets lekker poppy en Brits dat waarschijnlijk Flame On heet (het refrein gaat van 'Flame On, there's nothing like a principle to get you of the fence(?)'. Het is in ieder geval niet Flame On van Euguenius). En het meeste is natuurlijk allemaal veel te obscuur voor Google, alhoewel het me wél helpt Josie Wants To Be In A Punk Rock Band van Tullycraft te determineren.

Daarginds: Kindamuzik (weer) aan de weblog.