12.7.06 - (0)


Data Panik - Cubis (I Love You)
Bis was zonder twijfel een van mijn favoriete bandjes van de tweede helft van de jaren negentig. Van die schreeuwerige vroege singeltjes tot de disco-y electropop van een paar jaar later, ik vond het allemaal even fantastisch. Het verhaal liep vervolgens niet zo heel goed af want de band ging net iets te lang door met net iets te oninteressante platen en toen ze uiteindelijk de tegenwoordigheid van geest hadden om uit elkaar te gaan, maakte Manda vervolgens een stel hele slechte singles met haar toenmalige echtgenoot als de Kitchen. Kortom, vroeger was leuk maar ik zat niet echt te wachten op de terugkeer van het wondere drietal. Dacht ik. Data Panik is by and large een voortzetting van Bis. Sci-Fi Steve, John Disco en Manda Rin - zouden ze zichzelf anno 2006 nog zo noemen? - worden vandaag de dag bijgestaan door een heuse bassist en drummer. Maar ik krijg de indruk dat dat vooral live het geval is. Op Cubis (I Love You) worden de gesequencte synthesizers uit Bis' electro-periode naadloos gecombineerd met de krassende gitaren uit de vroegste jaren van de band, alhoewel je ze in het huidige tijdsgewricht ook ineens best wel post punk zou kunnen noemen, en wordt een en ander lekker doelgericht voortgestuwd door iets dat in mijn oren toch gewoon klinkt als een drumcomputer in de vijfde versnelling. Manda Rin is er bovendien niet significant minder snerpend op geworden maar lijkt vandaag de dag wél een melodie te kunnen zingen. Op eens lijkt het allemaal netjes op z'n plaats te vallen en is Cubis (I Love You) ineens de beste Bis-single sinds Eurodisco.

The 1990's - You Made Me Like It
Ook uit Glasgow en alhoewel onbekender dan Bis misschien toch wel een stukje legendarische was The Yummy Fur. Vandaag de dag vooral bekend als de vorige band van de drummer van Franz Ferdinand, en Alex Kapranos speelde toen hij nog Alex Huntley heette ook nog een blauwe maandag mee, maar toch vooral het vehikel van John McKeown. The 1990's is zíjn nieuwe band en You Made Me Like It hun een paar maanden geleden verschenen debuutsingle. Het nummer komt niet bepaald over als het resultaat van lange muzikale ontdekkingsreizen maar is wél gewoon een fijn staaltje moderne pop waarin het post-punk-geluid van, ik noem een Franz Ferdinand of een Fall, op lichtvoetige wijze wordt aangelengd met een soort van Dandy Warhols-achtige, misschien zelfs een beetje Stones-y swagger.


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics