18.8.06 - (0)


The Postmarks - Goodbye
De Postmarks zijn niet een band van het grote gebaar. Muzikaal lijken ze een gooi te doen naar de titel Meest Beleefde Band Ter Wereld. Bescheiden, bijna easy listening indiepop. Alles - van de glijdende strijkers tot de subtiele blazer- en gitaaraccentjes - klinkt weloverdacht en precies op de juiste plaats. Het eindresultaat is St. Etienne op hun minst discos en dan een flink stuk richting Burt Bacharach doorgeschoten. Zeer comfortabel en aangenaam, ook melodieus gesproken. Enige spatje rock'n'roll bevindt zich ergens aan het eind van het nummer wanneer er, zeer voorzichtig, een beetje vervorming over de stem van de zangeres wordt gegooid. En tekstueel wordt er ook niet bepaald uit de band gesprongen. Mevrouw is van plan haar geliefde te verlaten - er als een dief in de nacht tussen uit te piepen, zeg maar - maar je krijgt niet echt de indruk dat ze er zelf erg van ontdaan is. De Postmarks zijn wel mijn favoriete nieuwe band van deze week. De drie hier op MySpace te horen nummers zijn prachtig - het was overigens de band de Radio Dept. die via hetzelfde medium reclame maakte voor hun collega's - en de op hun eigen site te downloaden medley van stukjes van alle nummers van hun debuutplaat (in de herfst op Unfiltered) belooft tevens hier en daar lekkere, Broadcast-achtige space age bachelor pad klanken. Maar alles in het nette natuurlijk.

Jarvcast 001: Jarvis Cocker leest IJslandse sprookjes voor.


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics