Herman Dune - I Wish That I Could See You Soon
Ik heb Herman Dune altijd een beetje een rare band gevonden. De Franse Zweden (of Zweedse Fransen, dat weet ik nooit helemaal zeker) wekten meestal de indruk niet veel meer dan het zoveelste stelletje dertien in het dozijn lo-fi krabbelaars te zijn maar op een of andere manier leek er toch altijd een flinke dosis ironie achter de uitgestreken smoelwerken en overdreven snik in de stem te zitten. I Wish That I Could See You Soon is een voorproefje van Herman Dune's in oktober te verschijnen nieuwe album Giant en is een heerlijk heupschuddertje met plenty gevoel voor humor. In de vorm van nerveus roffelende bongo's - sinds Peter, Björn & John weer helemaal in - en een fijne blaaspartij die eventjes iets Klezmer-achtigs, á la Beirut, lijkt te hebben maar eigenlijk gewoon James Last is. En de wijze waarop het kekke achtergrondkooortje steeds wordt ingeleid ('and the angels go...') móet haast wel een parodie aan Lou Reed's Walk On The Wild Side zijn.

Prime Time Magazine is aan de weblog. Oudere lezertjes herinneren zich wellicht nog de wekelijkse 'b-film op televisie tip met aansluitend een obscure garage vinylsingle'-rubriek in het programma van Roel Bentz Van Den Berg in VPRO's Villa 65. De heren achter deze rubriek geven ook al sinds jaar en dag een wekelijks alternatief televisiegidsje (plus veel gelul over obscure garage punk) uit op ouderwets papier; een dubbelzijdig gekopieerd a4-tje dat elke zaterdagochtend bij de post zat voor de prijs van een postzegel. Moet bekennen dat ik al jaren geen abonnement meer had maar tijdens de recente opruiming van m'n muziektijdschriftencollectie op de zolder van m'n ouders is mijn stapel oude Prime Time's wel gewoon bewaard gebleven. (via)

Summer's over already!?