Zo'n tripje naar Katwijk is natuurlijk een spannende onderneming, maar dichter bij huis zijn er ook nog onontgonnen plekken om muzikale avonturen te beleven. Chequepoint bijvoorbeeld, is een kraakpand op het Damrak. Boven de speelhal op de hoek van het steegje naar Boudisque om precies te zijn. De ingang is via het voormalige wisselkantoor - vandaar de naam dus - dat er naast zit. Je moet aanbellen en dan doet iemand het rolluik open en dan kan je ergens achterin met de trap naar de eerste verdieping. En qua avontuur zit het dan wat mij betreft al behoorlijk snor. Gelukkig maar, want het muzikale gedeelte van de avond laat even op zich wachten en er is geen koelkast dus het bier is lauw. Na een tijdje lijkt er dan eindelijk toch wat actie op het podium te beginnen. Volgens mijn berekeningen is Phthalocyanine de eerste artiest van de avond. Hij laat wat samples uit z'n laptop struikelen. Het geluid begint, vliegt uit de bocht en houdt dan spontaan op. Hij lijkt zelf even verrast over het einde van z'n nummers als het publiek. Dan zit er in de set van Hakki Takki een stuk meer opbouw. De donkere, electro-y techno begint dreigend maar zwelt weldra aan tot een schurend en stampend geheel. De breakcore van Terminal 11 doet vervolgens behoorlijk formularisch aan. De drums ratelen en de onheilspellende geluiden vliegen voorbij maar het waarom wordt me niet echt duidelijk; tijd om naar huis te gaan dus. Dat is nog makkelijker gezegd dan gedaan, want beneden blijkt het rolluik klem te zitten. Na een paar minuten nachtmerrie-achtige visioenen over het eeuwig opgesloten te zitten in een kraakpand met warm bier gaat het gelukkig gewoon wel weer gewoon open en stap ik opgelucht naar buiten. Dat is ook best een aparte gewaarwording, hoor, dat je blíj bent dat je op het Damrak staat.