Eigenlijk mis ik het gemiddeld een paar keer per week een live-bandje kijken niet eens zo erg. Het sociale aspect wel, maar dat hoeft niet perse besoundtrackt te worden door het zoveelste stelletje lokale gitaarsnaarbestierders. Ik heb er eigenlijk wel vrede mee dat ik m'n favoriete al dan niet splinternieuwe muziek vandaag de dag vooral gewoon op een beschaafd volume in the comfort of m'n eigen huiskamer hoor. Tenminste, totdat ik mezelf er eerder deze week op betrapte dat ik een live-sessie van Les Savy Fav op de radio zat te luisteren. Dat ging me bij nader inzien net iets te ver. Dan mis je toch een paar belangrijke dimensies. LSF, live, en dan zonder de clowneske bokkesprongen van zanger Tim Harrinton. Heeft dat uberhaupt wel zin? Niet echt natuurlijk, alhoewel het wel verfrissend is dat hun nieuwe album, Let's Stay Friends, het eerste is dat ik echt gehoord heb zonder dat er visioenen van Harrington die het publiek zijn bier afhandig maakt en probeert te wurgen met z'n microfoonsnoer (Kalenderpanden), in een jurk (Paradiso) of hangend aan het balkon van de Melkweg aan te pas komen. Moet bekennen dat het me dan ook nu pas echt opvalt wat voor fantastische band Les Savy Fav eigenlijk toch is. Het zou eeuwig zonde zijn als ze de geschiedenis in zouden gaan als louter en alleen Die Band met Die Malloot als Zanger.

Bishop Allen - Butterfly Nets
Mijn eigen persoonlijke muzikale project van deze week is de klarinetpartij in het zo verschrikkelijk lieve Butterfly Nets van Bishop Allen proberen uit te vogelen. Het vinden van de juiste noten is het probleem niet, maar die jazzy beweginkjes komen slechts met flinke tegenzin uit m'n vingers. En bovendien, zo'n basklarinet klinkt sowieso honderdduizend keer sexier dan mijn bes-instrument.