Ik kan hier met m'n radio 29 kanalen uit de digitale ether plukken. In de regel luister ik er naar twee: BBC Radio 4 en Radio 7. Beide gesproken woord. Waar de tweede bovendien eigenlijk niet meer dan een duik in het archief van de eerste is. Ik word wakker met het nieuws en check s'avonds zo nu en dan een stukje comedy mee. Het is even wennen maar inmiddels ben ik van mening dat de League of Gentleman op de radio beter is dan op televisie. Je kunt er de pruiken en verkleedpartijen gewoon zelf bij verzinnen. (Mijn actuele favoriet is That Mitchell & Webb Sound, die als ik het wel heb ook net op BBC 2 op de televisie te zien zijn geweest). Maar geen muziek dus. Eigenlijk wel jammer. Ik hou van muziekradio. Ik hou van de onvoorspelbaarheid, de persoonlijkheid van radio. Ik word graag verrast en ik hoef echt niet alles wat ik hoor leuk te vinden, laat staan te kennen, als ik er maar vanuit kan gaan dat ik over een minuut of drie iets anders voorgeschoteld krijg en dat er een redelijke kans is dat ik dat wél leuk vind of interessant of nog niet ken. Maar de werkelijkheid is dat vandaag de dag - dankzij m'n dagelijkse rondje langs de diverse mp3-blogs en dergelijke - m'n harde schijf net zo veel persoonlijkheid heeft en minstens zo onverspelbaar en met een zeer tevredenstellende hit-&-miss-ratio. Omdat het altijd een goed idee is om je ingesleten gewoontes op de proef te stellen, was het plan om deze maandag gewoon eens de hele avond naar diverse muziekzenders op de radio te luisteren om te kijken wat ik mis. Ik heb, met de gids op schoot, voor mezelf een soort van ruwe route langs mogelijk interessante programma's en presentatoren gemaakt, maar de invulling is verder helemaal flexibel.

18:00 BBC Radio 6music: Steve Lamacq
Radio 6 is de volwassen broer van Radio 1. Semi-alternatieve muziek voor 30-plussers. Helaas blijk ik net de verkeerde dag gekozen te hebben voor dit experiment. Vlak voor het nieuws van zes uur draait hij nog You Talk Too Much van de Sultans Of Ping FC maar dit uur heeft hij, zucht, Radiohead te gast. Het klinken als een stel aardige jongens maar ik vind hun muziek zo saa-aa-aai. En als ze dan zelf een plaatje mogen uitkiezen, pikken ze iets van de Kings Of Leon. Het nieuws van half zeven wordt gevolgd door een eigen muziekjournaal. Iets over de Foo Fighters die volgend jaar in Wembley spelen en de rest ben ik al weer vergeten. Ondanks dat het presenterende meisje het met belangwekkendheid suggererende snelheid en enthousiasme brengt.
Nieuwe Ontdekkingen: 0
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: 0

18:35 CSR FM: ??
CSR zit niet op DAB maar gewoon op de ouderwetse FM. Het is de gecombineerde studentenzender van de twee universtiteiten hier in de stad. Het is een beetje een mysterieus gebeuren. De website doet het niet. De Myspace lijkt ook al tijden niet meer geupdate. Ze zitten niet op Facebook. En elke keer als ik het aanzet hoor ik non-stop-radio van het reguliere lokale soort; non-descripte gouwe-ouwe. Alleen aan de jingles is te horen dat het het lokale college radio station zou moeten zijn. Vanavond worden er nieuwe diepten bereikt want zo te horen hebben ze gewoon de Robbie Williams-best of opstaan. Rudebox wordt gevolgd door Kids (met Kylie) wordt gevolgd door die ene die citeerde uit I Will Survive. Inclusief de gehele fade-out en de stiltes tussen de nummers door. Terug op 6 is Lamacq mails en sms-en van luisteraars aan het voorlezen aan de verzamelde Radiohead-ers.
Nieuwe Ontdekkingen: 0
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: 0

19:00 BBC Radio 1: Zane Lowe
Oftewel die Nieuw-Zeelandse schreeuwlelijk met dat wonderbaarlijke Amerikaanse accent die het pre-John Peel-slot van Steve Lamacq over mocht nemen. Z'n enthousiasme is grenzeloos en bloedserieus en eigenlijk ook wel een beetje aanstekelijk maar vooral heel erg vermoeiend. De eerste text now! is binnen een minuut binnen en nu zingt hij mee met de Arctic Monkeys. Z'n links lijken vooral te bestaan uit het opnoemen van namen van mensen die hebben getext dat ze on board zijn. Muziek van Gallows nu. Veel over gelezen. Teleurstellend doorsnee punk. Ondanks gastbijdrage van Lethal Bizzle. Ik wou vanavond eigenlijk ook van de gelegenheid gebruik maken om de overgebleven krantenbijlagen van gisteren door te nemen, maar Lowe's presenteerstijl is te nerveus om bij te kunnen blijven zitten. Begin dan maar aan de afwas. Heb ook het idee dat hij elk nummer minuten voor het einde al wegdraait om af te kondigen. Als de kop eraf is, gaat het tempo gelukkig ietwat naar beneden en wordt het een redelijk standaard uurtje NME-Radio: Babyshambles, de Wombats, Gorillaz met hier en daar iets raars en onverwachts. Benga & Coki? Het klinkt precies zo vreemd als je op basis van de naam zou vermoeden. Hij belooft een interview met Radiohead voor morgen.
Nieuwe Ontdekkingen: Mistabishi, belachelijk gedateerde - but in a good way - drum'n'bass met zangeres, stofzuigerbas en rave-piano.
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: 4 plus ongeveer net zo veel plugs voor de chatroom en één extra oproep om eventuele liefhebbers van soulmuziek in m'n omgeving electronisch op de hoogte te brengen van het feit dat Adele z'n single van de week is.

20:00 BBC Radio 2: Mark Radcliffe & Stuart Maconie
Tijd om een beetje gas terug te nemen, tijd voor een kopje thee, tijd voor Radio 2 waar Radcliffe en Maconie de gemoedelijke ouwe muzikale lul uithangen. Het is eigenlijk net soort van twee Leo Blokhuizen die in de pub tegen elkaar lopen te beppen maar dan Engels dus vanzelfsprekend leuker en gevatter en met meer inhoud dan een paar op All Music gelezen anekdotes. Het stukje interactiviteit mag natuurlijk niet ontbreken. Centraal staat wat dat betreft de Chain. Oftewel, een oneindige versie van het spelletje: Verzin Een Plaat Die Iets Met De Vorige Plaat Te Maken Heeft, dat je ook kent van de lokale radio bij jou om de hoek. Het gaat niet diep vandaag. De Police's Roxanne leidt tot Dr. Feelgood's Roxette want dat klinkt ongeveer hetzelfde. Muzikaal gesproken is het ook gemoedelijkheid troef. Cutting edge-er dan Amy McDonald of Emma Pollock wordt het niet. Verder is het alsof Oor's Popencyclopedie tot leven is gekomen.
Nieuwe Ontdekkingen: de Sables kende ik nog niet en Baby You Don't Know is een lief liedje en ze zingt net naast de toon genoeg om op prettige wijze te kriebelen.
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: telt het continu displayen van het text-nummer op de rds ook? Nee? Dan een stuk of vijf. (Ik had het idee dat die Britse presentatoren niets anders deden dan het voorlezen van sms-jes en e-mails en de resptievelijke nummers, maar dat lijkt bij nader inzien best mee te vallen).

21:00 BBC Radio 1: Steve Lamacq
Lammo is de vliegende keep van de BBC. Je komt hem overal tegen. Hij doet volgens mij ook iets op Radio 2 in het weekend. En het zou me niet verbazen als hij tussen de bedrijven door ook nog het nieuws voorleest op BBC Essex. En op maandag doet hij de indie-aflevering van In New Music We Trust. Op Radio 1 dus het moet jong en snel. De meeste platen halen het spreekwoordelijke gaatje bij lange na niet. Het is, met alle (mini-)reportages en (mini-)interviews en blokjes en (mini-)sessies die in het uur gepropt worden, eigenlijk nog een wonder dat er plek over is voor muziek. Young Knives, Reverend & The Makers, Operator Please. Hmm, hij draaide ook nieuwere bandjes, hoor. Maar dat ging allemaal zo snel en de achtergrondmuziek stond zo hard dat ik geen aantekeningen kon maken. Imran Ahmed mocht iets vertellen over de Nieuwe Amerikaanse Underground á la Vampire Weekend en dergelijke.
Nieuwe Ontdekkingen: Forever On The Edge van 4 or 5 Magicians. De Britse Hold Steady? Amerikaans klinkende indie-rock met nietkunnenzingende zanger in ieder geval. En met zinnen als 'Tesco Value til I die' heb je mijn hart snel gewonnen.
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: 4 of 5.

22:00 XFM: X-Posure met John Kennedy
Volgens Wikipedia de enige echte erfgenaam van John Peel. Ik weet het zo net nog niet. Dit is, om eerlijk te zijn, niet de allereerste keer dat ik inschakel en er zijn verschillende redenen waarom het bij lange na geen vaste prik is, zoals het programma van John Peel dat wel was, ondanks al zíjn beperkingen. Waar het in grote lijnen op neer komt, denk ik, is dat ik Kennedy te robot-achtig vind. Te weinig persoonlijkheid in zowel z'n stem als z'n muziekselectie. Met z'n voorkeur voor Kerrang!-achtige winkelcentrumpunk had ik nog kunnen leven maar hij is zo oppervlakkig en nietszeggend tussen de nummers door dat ik het IQ letterlijk door m'n buis van Eustachius voel wegsijpelen. Hij moet ook elke link de naam van het programma en het station noemen uit angst waarschijnlijk dat we in de tussentijd vergeten waren waar we ook al weer naar luisterden. Maar verder hartstikke leuk geprobeerd en ga vooral zo door en als ik écht niets beters weet te verzinnen zal ik zo nu en dan vast wel eens luisteren. Want ik telde verder toch heel wat pluspunten: Operator Please (die op hun nieuwe single behoorlijk als de jongere zusjes van Seedling klinken en het is heus niet alleen die viool), de Black Kids, de nieuwe single (?) van Dizzee Rascal, Muscles. Best wat overlappingen met die harde schijf van mij, maar die heeft meer gevoel voor humor.
Nieuwe Ontdekkingen: niet echt ook.
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: 4

23:00 Kiss FM: Logan Sama
Dit twee-uur durende grime-programma is het populairste programma (in London) op de radio op dit tijdstip. Diepe bassen, ratelende drums en dito rappers met dikke Londonse accenten. Yup, dat lijkt me grime. Veel bekende namen: 2x Dizzee, 2x Wiley, 1x Lethal Bizzle. Is het heel slecht van me als ik allemaal een beetje op elkaar vind lijken? Maar in a good way verder, hoor.
Nieuwe Ontdekkingen: eh ja, het is dus niet zo dat ik morgen als de wiedeweerga de playlist ga checken om de precieze coördinaten van die-en-die plaat te achterhalen, maar mag ik het progamma 'als geheel' nomineren?
Aantal Keren Dat Me Gevraagd Is Te Text-en: één keer slechts, om kaartjes te kunnen winnen voor een event waar Sama zelf draait.

Conclusie
Dat zo'n avondje radio luisteren best vermoeiend is. De stapel weekendbijlagen is niet bepaald geslonken. Dat dat programma van Radcliffe en Maconie me fantastisch lijkt als je rond dat tijdstip in de auto zit. (Maar dat ik dinsdag, gewoon thuis, toch inschakel want ze hebben Emma Pollock te gast). Dat ik volgende week maandag naar alle waarschijnlijkheid toch weer gewoon naar m'n eigen harde schijf ga luisteren. Met wellicht een kleine dosis Logan Sama voor het slapen gaan.

Update
De CSR FM-website blijkt inmiddels in de lucht. Ze hebben programma's en presentatoren. Op papier. In werkelijkheid staat nu, dinsdagochtend, nog steeds die Robbie Williams-best of op.