Het toppunt van integratie is natuurlijk het supporten van je nieuwe local scene. In de Orange Street Music Club blijkt gisteravond maar weer dat dit Integreren voor Gevorderden is. De opener van de avond is een giebelend meisje met een electronische piano, een glibberig pielende gitarist, een hoop noten op haar zang en een totale onbekendheid met het concept van een pakkend liedje. Zelfs een - ironische, natuurlijk - cover van Britney's Toxic kan niet verhullen dat dit (voorronde van de) lokale singer/songwriter-wedstrijd stuff is. En daar had ik ook in Amsterdam al een grondige hekel aan. De eerste aanblik van hoofdact van de avond, Picturebox, belooft ook niet veel goeds. Een drietal niet de jongste meer zijnde indie-heren op stoeltjes. En zo klinkt het ook. En als je dat zo doet als Picturebox is daar weinig mis mee. Er hangt een beetje een 2metersessie sfeertje omheen. Maar dan wel met een goeie band, de Teenage Fanclub of de BMX Bandits. De stem van de zanger heeft iets Beautiful South-achtigs wat de toch al aangename liedjes een herkenbaar soort alledaagsheid meegeeft. Dat het het drietal - met twee op simpele akoestische kampvuurgitaren en een op bas - lukt om minstens een half uur te boeien zegt genoeg. Alhoewel het instrumentaaltje met melodica ergens op tweederde wat dat betreft ook helpt. Niet bepaald een tip voor de organisatie van de eerstvolgende London Calling dus, maar ze spelen woensdag in de Old Brewery Tavern hier in Canterbury - helemaal versterkt dan; inclusief drummer enzo - en mocht je toevallig in de buurt zijn dan is het een aanrader. (De bassist, trouwens, zat vroeger in Derrero. Een Welsh bandje wiens naam een belletje doet rinkelen - volgens mij heb zelfs ik een van hun platen - maar van wie ik zo 123 hier momenteel ook geen liedje zou kunnen fluiten).

Link naar Brrrap via.