The Gaslight Anthem - The '59 Sound (bron)
Punkband uit New Brunswick, NJ. Dat is niet heel ver van Freeboro en Asbury Park. De zanger heeft z'n armen tot aan de polsen vol getattooeerd. En nu weet je precies hoe ze klinken. Het bijbehorende (en jammer genoeg lang niet zo opwindende als dit titelnummer doet vermoeden) album was gisteravond de soundtrack rondom de in-store van de Hold Steady in Rough Trade East. Tijdens het ophalen van de polsbandjes, vóór het optreden, ná het optreden. Wéér een in-store ja. Maar het was leuker dan een maand geleden. Het was langer, Stay Positive is inmiddels een tijdje uit, ze speelden ook een (1!) oud nummer (Stuck Between Stations) en Rough Trade lijkt, met alle platenbakken aan de kant geschoven en het licht gedimd, iets meer op een échte venue dan de HMV op Oxford Street. Helaas missen ze een écht, verhoogd podium en dus zie je, als je niet voorheen staat, helemaal niets. De gemiddelde Hold Steady-fan is lang (want man). Het is dat Craig Finn bij het zingen altijd zo enthousiast met z'n armen gesticuleert zodat ik na een tijdje wist wáár ik ongeveer moest kijken en op den duur zag ik af en toe een stuk bril of een kalend voorhoofd voorbijflitsen. De Mario Bros.-snor van toetsenist Franz Nicolay heb ik ook een paar keer gespot maar van gitarist Tad Kubler ontbrak elk visueel spoor. Hij was wel te horen. Craig Finn is momenteel trouwens Chuck Klosterman's Fargo Rock City aan het lezen. Dat ving ik toevallig op toen hij eerder die middag op het terras voor Rough Trade zat en ik langs liep en m'n hoofd in een onnatuurlijke bocht wrong.