20.4.11 - (0)

Wild for Adventure, het debuutalbum van het Berlijnse Chuckamuck, is niet helemaal wat ik er van gehoopt had. Ik leerde de band kennen met de single Jagenschmagen, een heel erg uit de losse pols stukje garagepop dat werd gekenmerkt door een overdosis jeugdige arrogantie en een melodische vanzelfsprekendheid die die zelfverzekerdheid geheel terecht maakte. Een Interrail versie van de Libertines: beroerd klinkende goedkope gitaren, spijkerbroeken met afgeknipte pijpen en flink aangeschoten van de rode wijn uit een kartonnen pak. Ik hoopte dat de band op een volledig album die frisheid zou kunnen bewaren maar de achteloosheid ontgroeid zou zijn. Jammer genoeg niet dus. De piepjonge band lijken geen onaanstekelijk liedje te kunnen schrijven maar hebben klaarblijkelijk nog niet de wijsheid dat je daar best een beetje zorgvuldig mee om mag gaan. Mijn favoriete nummer van het album - te beluisteren op Spotify - is Gestern Traf Ich Dan Treacy omdat in diens uitgekleedde en grotendeels akoestische context die jantje-van-leien aanpak meer charmant en intiem klinkt dan frustrerend. Bovendien past het nummer in een rijke traditie van Duitstalige liedjes over (al dan niet werkelijk gebeurde) ontmoetingen met bewonderde muzikanten. Denk aan Tocotronic's Ich Habe Geträumt, Ich Wäre Pizza Essen Mit Mark E Smith en Heinz' Ich Hab' mit Tocotronic Bier Getrunken. (mp3, bron)


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics