Mijn vier favoriete liedjes van vandaag:

We hebben de laatste jaren - denk aan de Ariel Pinks en Kurt Viles van deze wereld - niet echt te lijden onder een tekort aan singer/songwriters die zich wagen aan een out of focus, gaatje-niet-helemaal-in-het-midden-van-het-plaatje versie van het genre. Boys Age voegt in Forbidden Summer eigenlijk niet meer toe aan dit truukje dan dat hij afkomstig is uit Japan, extra binnensmonds zingt en heel goed op z'n gitaar kan pielen. En sommige maandagen is dat genoeg.

Heel fijn stukje Duitstalige (uit Zwitserland, als ik het wel heb) psychedelische pop. Ploppende bas. Rare melodische kronkel vlak voor het refrein. Algeheel aangenaam zweverig sfeertje. Afkomstig van een gratis te downloaden sampler van het Trouble in Mind-label.

Een Marokkaanse 60ies/70ies garagebeat cover van Free's All Right Now. Tenminste, dat van die cover denk ik, dat kan ik eerlijk gezegd nergens vinden. Sowieso klinkt het alsof de muzikanten van Fadoul het origineel helemaal niet kennen maar dat een familielid van een van de bandleden het nummer ooit gehoord heeft en vervolgens enthousiast heeft lopen beschrijven en het refrein een beetje heeft voorgezongen en dat ze op basis dáárvan dit nummer in elkaar gezet hebben.

Ik zag Amber Arcades afgelopen woensdag live in The Social hier in London. Was erg leuk. Wel een beetje anders dan ik op basis van de zojuist verschenen Patiently ep want dat is blijkbaar een akoestisch voorproefje. Op het podium dus géén ingetogen Mazzy Star/Widowspeak-achtige klanken maar hele knappe sixtiespop met een hier en daar bijna Stereolab-achtige motoriek (en soms nét iets te brave koortjes). In de Low-meets-Lana-del-Rey bandversie klonk Constant's Dream trouwens nog meer als een hit dan in deze voorwaar toch al behoorlijk mooie uitvoering.