14.11.16 - (0)


Dat ik het meest recente album van Teenage Fanclub nogal saai vond, betekent niet dat ik voor altijd genoeg heb van traditionele liedjespop met koortjes en klaterende gitaarmelodieën en dergelijke. Neem nu Monomyth, uit Montréal (en niet te verwarren dus met de gelijknamige Nederlandse spacerockband). Hun nieuwe album Happy Pop Family is niet perfect en sowieso tappen ze uit een iets psychedelischer en garage-y-er vaatje maar er staat minstens een handvol heel plezierige liedjes op en vooral Cool Blue Hallo is een piekfijn staaltje powerpop met, wel, koortjes en klaterende gitaarmelodieën dus.En de openingszin 'I'm so blue, you've got me listening to Kangaroo'. Dat maakte extra nieuwsgierig. Voor liedjes die aan andere liedjes refereren, of het gewoon in de tekst over naar specifieke muziek luisteren hebben, hebben we hier nogal een zwak.

Het duurde even voordat ik de juiste buideldier gevonden had. Spotify heeft diverse Kangaroos in haar collectie - albums, nummers, bands - maar ze leken me geen van allen dingen die een stelletje Canadeze indiekids snel zou opzetten als ze zich een tikkeltje blue zouden voelen. Ik bleek trouwens een belangrijke aanwijzing over het hoofd te hebben gezien: de titel van het nummer. In 1996 was er namelijk een band, uit Canada, die Cool Blue Halo heette en een album uitbracht dat Kangaroo heette. Niet op Spotify, maar wel op de Youtubes. Beetje standaard halverwege-de-jaren-negentig powerpop wat mij betreft maar de single Too Much Kathleen kwam me toch wel bekend voor en is een aangename (her)ontdekking. Het is overigens niet het enige nummer met een muzikale verwijzing op die plaat van Monomyth. In het slotnummer, Fuck With Me, citeren ze het refrein van hit uit de jaren '80 die ik níet hoefde te googelen.



pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics