De website Boiler Room - bekend van z'n live videostreams van dj-sets - is iets nieuws begonnen: 4:3, een soort eigen Netflix met muziekdocumentaires en kunstfilms en meer van zulks. Het aanbod ziet er best interessant uit: Simon Reynolds stelde een playlist met abstract cinema samen, je kunt kijken naar een legendarische documentaire over de So Solid Crew en volgende week presenteren ze de Arthur Russell documentaire Wild Combination. (En volgens mij is de site ook gewoon in Nederland bereikbaar).
Om de lancering een beetje luister bij te zetten organiseert Boiler Room dit weekend een tentoonstelling omtrent Arthur Russell onder de titel Swimming with Arthur Russell. Met een beetje hulp van de New York Public library want die hebben een paar jaar terug het persoonlijke archief van de legendarische componist, cellist, producer in handen gekregen en dit lijkt me een stukje ontsluiting daarvan.
In de kelder van St. John on Bethnal Green, een kerk in oost-London die ook wel eens voor concerten wordt gebruikt, later deze week kun je er Jenny Hval zien, is een collectie foto's en brieven en andere prullaria van Russell te zien. De foto's zijn schattig, de brieven vooral leuk denk ik als je veel weet over de New Yorkse avant garde scene van de jaren '80 (alhoewel het A&R-rapport van een of andere platenmaatschappij die duidelijk niet weet wat ze met Russell aan moeten voor iedereen grappig moet zijn) en de collectie flyers van optredens lekker retro. Zelf vond ik het hoekje met partituren het interessantst. Die zijn er op traditionele wijze (zie boven) maar ook in de vorm van niet-als-lineair-te-begrijpen notaties die meer iets weg lijken te hebben van choreografische aanwijzingen voor een modern ballet. Fascinerend (alhoewel het misschien een beetje geholpen had als je, met een koptelefoon bijvoorbeeld, ook naar de compisitie in kwestie had kunnen luisteren).
Een paar trappen hoger, in een donkere ruimte in de nok van (het voorstuk van) de kerk, is er ook nog een multimedia-installatie van Andy Stott, alhoewel die omschrijving nogal ambitieus is voor een op de muur geprojecteerde muziekvideo. Het is toffe muziek - Arthur Russell-achtig met een iets modernere beat - en de beelden zijn wel aardig - de schaduw van een Arthur Russell-achtig figuur, met z'n cello achter een microfoon; een visuele echo van een van de fragmenten van voornoemde documentaire die ook beneden te zien was - maar het blijft een op een muur geprojecteerde muziekvideo. Swimming with Arthur Russell is, mocht je toevallig in de buurt zijn, nog tot zondag te zien in Bethnal Green.
