Mijn favoriete nieuwe Kerst- en Nieuwjaarsliedjes van dit jaar:

Owen Ashworth is een groot liefhebber van kerstliedjes. Als Casiotone For The Painfully Alone schreef hij er al een handvol en met z'n huidige, meer organisch klinkende project, Advance Base zet hij die traditie gewoon voort. Inmiddels heeft hij genoeg materiaal voor een mixtape vol en een week geleden deed hij een live-set met louter kerstliedjes vanuit z'n kelder. Voor de gelegenheid schreef hij een nieuwe voor z'n collectie, Christmas Steve. Het klinkt weer als vanouds: stoffige keyboards, licht kerstig klinkende Casio-beats en gemompelde teksten over figuren met een triestig (kerst)randje.

Just Like Christmas van Low is een van twee perfecte kerstliedjes (All I Want For Christmas van Mariah Carey is de andere) en er is in principe geen enkele reden verzinbaar waarom je het nummer zou willen coveren. Je gaat het nooit verbeteren (geldt ook voor All I Want etc. trouwens) want het is niet alleen het liedje maar ook de uitvoering. Sugar World probeert het toch op hun nieuwe kerst-ep. En nee, het is niet zo goed als het origineel maar de simpele, kleine aanpak - met slechts een suggestie van het galoperende ritme van Low - heeft z'n eigen intieme charme.

Mijn favoriete onbekende band van de afgelopen jaren is Moderate Rebels en ik kijk erg uit naar hun als het goed is komend jaar te verschijnen nieuwe album. In de tussentijd verwarmen we ons dan maar aan dit kersttussendoortje. Op enkele referenties aan 'winter' in de tekst en wat bel-achtige geluiden tegen het eind klinkt het misschien niet heel erg feestelijk maar eigenlijk gewoon heel erg Moderate Rebels: lekker dreinend en verveeld (aan refreinen en coupletten doen ze expres niet maar toch is het heel erg póp).

Nee, echt? Bestaan die nog, de Polyphonic Spree? Die grap was toch maar eventjes leuk toen in 2002? Ja, het verbaasde mij ook. Eerder dit jaar brachten ze nog een covers ep uit. Die was niet zo heel interessant. En nu dus een kerstliedje. (Acht jaar geleden deden ze trouwens al een heel album vol). In vergelijking met wat we van Tim DeLaughter en kompanen gewend zijn klinkt Distance opvallend kleinschalig - geen koor, geen orkest, weinig bombast - maar het dramatische effect is er niet minder om.

Ik heb geen harde stastistische bewijzen maar het lijkt alsof er dit jaar meer eindejaarsliedjes zijn dan normaal. Kan ook wel inzien dat we daar momenteel meer behoefte aan hebben dan in andere jaren. Het Noorse Sløtface zette de trend al eind(!) januari van dit jaar met New Year New Me op hun album Sorry For The Late Reply. En nu is Look Outside (A New Year's Coming) The Go! Team's bijdrage aan de kerstverzamelaar, Lost Christmas, van hun label Memphis Industries. Voor Go! Team-begrippen klinkt het iets minder hyper en hectisch dan normaal - weet niet of dat de tijd van het jaar is of gewoon dat de band ook een dagje ouder wordt - maar als popliedje kan het mee met de beste uit hun oeuvre.