Mijn favoriete albums van 2020:

1 Cindy Lee - What's Tonight To Eternity (& Cat O Nine Tails)
Actuele project van Patrick Flegel van vroeger van de band Women. Dit klinkt heel, heel anders. Een soort gothic-y ode aan Karen Carpenter/girl group-pop met een dikke experimentele rand (het tweede nummer bevat een minuut of twee aan feedbackende gitaren halverwege). Er is overigens al een opvolger, het mini-album Cat O'Nine Tails en die is misschien nog wel beter maar alleen digitaal te verkrijgen via een old-skool Geocities-pagina.

2 Lian Ray - Rose
In Nederland woonachtige Fransman met een plaat die, als ik het verhaal goed begrijp, al een paar jaar op de plank lag. Gelukkig klinkt dit soort sophisticated, Das Pop-met-liefdesverdriet pop altijd goed.

3 Worriers - You or Someone You Know
Melodische vuist-in-de-lucht punkrock met een klein hartje in de trant van Japandroids (maar dan meer liedjes dan riffs) en Against Me! (maar dan poppier). Het niet bepaald punkrock stemgeluid van Lauren Denitzio is wat mij betreft de toef slagroom op de taart.

4 Run The Jewels - RTJ4
Ik was altijd de snob die dat album dat El-P produceerde voor Killer Mike beter vond dan de platen die ze daarna onder de noemer Run The Jewels maakten. Misschien dat het de politieke ontwikkelingen van het afgelopen jaar zijn of misschien klinkt RTJ hier echt venijniger en harder en urgenter maar ineens viel het allemaal wél op z'n plaats.

5 Phoebe Bridgers - Punisher
Phoebe Bridgers is heel erg leuk in interviews en op de sociale medias en maakte gelukkig ook een hele mooie plaat.

6 Widowspeak - Plum
7 Lewsberg - In This House
8 Woods - Strange To Explain
9 Broeder Dieleman - Liefde is de Eerste Wet
In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst maar deze bands/artiesten die de afgelopen jaren ook al eens op de lijst stonden, deden in grote lijnen gewoon hun ding weer en ik vond het simpelweg weer heel erg fijn. Respectievelijk: Mazzy Star-achtige droompop, Velvet Underground met een dik Nederlands accent, psychedelische americana-popliedjes en Zeeuws-Vlaamse brompotterij.

10 Zayaendo - Zayaendo Plays Ueno Action
Een van de weinige lichtpuntjes van het afgelopen jaar was dat Majikick, het label gerund door de Japanse band Tenniscoats, eindelijk een digitale winkel zijn begonnen. Hun platen waren altijd onmogelijk verkrijgbaar, zelfs niet als downloads, maar dat is nu dus verholpen. Niet alles wat ze uitbrengen is de moeite waard (en ze brengen een hoop uit) maar deze fanfarekorps-versie van hun eigen band Tenniscoats is een van de hoogtepunten. Je moet wel tegen een zekere mate van muzikale naiviteit kunnen. Ook de enige plaat die niet op Spotify staat.