Ik kijk erg uit naar het nieuwe album van 2nd Grade, Easy Listening. Het verschijnt eind september. De band is een meester in een van mijn favoriete subgenres, liedjes die over (andere) liedjes gaan.
Het viel me al op op hun debuutalbum, Hit To Hit, van twee jaar terug. Sowieso was dat een hele leuke plaat. De band, uit Philadelphia, doet in lekker puntige gitaarpopliedjes. Net als Guided By Voices lijken ze van mening dat je een goed muzikaal idee niet per se te veel hoeft uit te werken of aan te kleden. Niet ieder liedje heeft een brug nodig of een gitaarsolo of een tweede couplet. Maar liefst 24 tracks passen er op die plaat. Zelden langer dan twee minuten. Wel staan de gitaren iets minder gruizig dan bij Robert Pollard en kompanen. Mijn favoriet van Hit to Hit in deze categorie is When You Were My Sharona dat natuurlijk verwijst naar de hit van de Knack (gek genoeg beschrijft de tekst een situatie in 1977, terwijl My Sharona pas in 1979 verscheen). Anderhalve minuut. Mét gitaarsolo. En aan het eind van het nummer een riff die líjkt op het overbekende intro van My Sharona maar het overduidelijk, en waarschijnlijk expres, niet is. Wat dan wel, weet ik ook nog steeds niet. Popquiz!
De opvolger van Hit to Hit vorige zomer was een heropgenomen, nu versterkte versie van een serie demos die aan die debuutplaat vooraf ging, Wish Your Were Here Tour (Revisted). De gitaren klinken even fruitig, de liedjes zijn nog net zo kort en muziek van anderen is nog steeds een vruchtbare inspiratiebron. Vooral op track 2: Favorite Song. Het liedje, in net geen twee minuten, is het verslag van een relatie in de vorm van de favoriete liedjes van twee betrokken partijen. Alleen titels worden genoemd maar ik denk dat we, rekening houdend met het muzikale genre waarin de band zelf actief is, van de meeste wel ongeveer kunnen raden welke nummers bedoeld worden. Yesterday is de Beatles. Sixteen Blue de Replacements. Go Your Own Way natuurlijk Fleetwood Mac. Who Are You lijkt me de Who. En er zijn niet heel veel liedjes die Vastopol heten, dus dat lijkt me deze vingerplukker van Elizabeth Cotton. Maar dan blijven er toch nog een paar ongeïdentificeerde exemplaren over. Vital? Geen idee. Tell Me Why is de titel van een handvol mogelijkheden. Er is een liedje van Kath Bloom dat (gedeeltelijk) My Baby Cries heet dat ook ooit door Bill Callahan is gecoverd. Ik had eigenlijk gehoopt dat Genius uitkomst zou bieden, maar herkennen ze alleen maar de Replacements. Popquiz!
En dat is dus (een van de redenen) waarom ik uitkijk naar dat nieuwe album van 2nd Grade. De eerste lektrack, Strung Out On You, klinkt weer heel fijn maar valt tekstueel een beetje tegen. Het is een redelijk standaard liefdesliedje zonder muzikale - en in plaats daarvan(?) één cinematografische - referenties. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat allemaal goed gaat komen als de plaat in z'n geheel verschijnt. De titels van sommige van de andere nummers beloven veel: Cover of Rolling Stone (zie ook de titel van deze BNCMPR-playlist met covers die ik bijhou). Wouldn't It Be Nice To Let It Be. Keith and Telecaster. En de titel van de plaat natuurlijk, Easy Listening. Hij verschijnt dus 30 september.
